Κυριακή 9 Μαΐου 2010

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΆΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΉΡΗΜΑ ΣΤΗ ΡΑΧΟΎΛΑ

Ο Ζέπης φρέναρε τη χόντα να δούμε κάτα πού θα σύρουμε.. κατά Παλαιοζογλόπι ή κατά τον Αμάραντο; Και κει που τηρούσα τις πινακίδες με τα χιλιόμετρα, νταλακιασμένη απ τον ήλιο και τη ζέστη, επαραδόθη σε βαθύ λήθαργο σκέψεων...

Σκούρα τα ηύρα από παιδί αλλά αυτό
δεν μ έκανε λιγότερο γκρινιάρα!
Τι κι αν είχα γονείς πτωχομπινεδες,
μπαχτσιβάνηδες κι αγράμματους,
που μας ταίζαν μόνο ψωμί..
με λίγο ζάχαρη να ξεγελάει στη γεύση,
ζαμπουνιασμένη είμαι και τώρα με το μακαρόνι
και τα κουτόρεγγα κάθε μέρα.
Τι κι αν με δώκαν άντρα με το ζόρι στα δεκάξι,
μπάκα και τριχωτό,
που ευθύς επρόγκιξε
κι εμαθεύθη ότι επήρε άλληνα στην Πρέβεζα,
έκανα τάχας πως φουρκίστηκα
και το ριξα στο πιοτί και στους παπάδες.
Όλους να ρωτήξετε λένε η Σούλα ξέρει να ζει,
να γλεντά, να καλοπερνά,
γειά σου ρε Σουλάρα τσίφτισσα και καραμπουζουκλού
και τα ρέστα μάντολες.
Εγώ ξεύρω πως είμαι άπληστη παταξού
και δεν μένω να φχαρστιέμαι ό,τι έχω,
μα κι απ την άλλη,
δεν είν ξεΐγκλωτο να κάνω το αρκούδι της αγάπης;;
Ποιά είν η συνταγή για τη συνέχεια ?
Η αλήθεια είναι μία και έχει όλα τα πρόσωπα.
Όταν κάποιο θα φανεί καλιαρντό
και δεν θα μας αρέσκει, μας πιάνει αλιμούρα.
Έτσι ειν ο άνθρωπος - τα πάντα όλα αντάμα -
θα προσφέρει το ποίημα, το λελούδι, το συναίσθημα,
αλλά θα πάρει και σβάρνα
με το βουβαλοκόπαδό του ό,τι βρει στο διάβα..
Τζουράσι παρκ και αρκούδι της αγάπης
θα πρέπει να συνυπάρξουν,
γιατί τίποτε απ τα δυο δεν θέλει ν αφανιστεί.
Τζάμπα καίει η λάμπα λεπόν να μιλάς
και να κρινς τους άλλους,
να μιλάς για σένα κύριε
και να μαγειρεύεις με όποια συνταγή θες.

Και συνεχίζει η βίβλος σοφίας το επόμενο κεφάλαιο..

Και είσαι μόνος σου το λεπόν, όλα εσύ και εσύ όλα,
πασχίζεις αναντάμ παπαντάμ να βρεις τη συνταγή..
φτάνεις σ ένα σταυροδρόμι
και δεν ξεύρεις από πού να πας!
Πάντα γινόταν όμως αυτό..
εκεί που σκάβεις μονοπάτι ένα,
σκάβεις σκάβεις να προχωρείς σ αυτό
εντός ορίων, να κάνεις ζάφτι
και να ξεύρεις που πατάς,
μες τον ξαφνικόν κουρνιαχτό, μήτε που καταλαβαίνς
το μονοπάτι να γίνεται περικοκλάδα και να μπερδεύεσαι.
Νιώθεις να έχεις ανάγκες:
δλειά, μπερντέ, συντρόφς, προσωπική ανέλιξις.
τι να κανς και συ και δεν είναι κανείς να σε πει πώς..
πρέπει να διαισθανθείς?
είναι αίσθησις η διαίσθησις?
να κουκουλοφορηθείς να μη μυρίζεις
να μη βλέπς να μην ακούς
μπας και πάρει μπρος αυτή η έκτη αίσθησις
και δούμε καμιά προκοπή. Α τούτο?
ακέφαλη να ζβαρνίσω τα σταυροδρόμια
και ό,τι σχηματίσει το ποδάρι?

8 σχόλια:

  1. ..να εκδοθεί χρυσόδετο, και ένα αντίτυπο με την υπογραφή του συγγραφέως ρεζερβέ για πάρτη μου!

    ..ασ' τους αλλους να παιδευονται με τις συνταγες ..και 'συ τσιμπολόγα απ΄όλους και λέγε τους αν την πέτυχαν ή όχι!

    να μου φιλήσεις το αρκούδι ..και μη ξεχάσεις να βγάλεις καμια βόλτα το αγρίμι το Τζουράσικο να ξεσκάσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένη, τα ιτάλικς σε μαύρο φόντο με εστράβωσαν, την γκαβή. Πράξτε κάτι και για εμάς τους στραβοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεννήθηκες θεά ή έγινες στην πορεία; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χικ γαμώτη μου, χικ!
    και... μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. hey soula girl!den iksera oti esy isane auth pou m kane comment!filia girl

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Που είσαι ρε άτομο;; Εμφανίσου παρακαλώ!! Διψάμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτούνα τα γερτά στου κατράμ του φόντου μ'έβγαλαν τα μάτια'μ, κυρά'μ... Δεν του νόγησα ου καψερός.. Κάνε'μ μιτάφρασις ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή