Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

ΦΩΤΙΈΣ ΜΑΣ ΆΝΑΨΕ ΤΟ ΤΟΥΌΤΑ

Εσήμερα περπατήσαμε μέχρι την Καράμπελη. Πήραμε κι ό,τι περίσσεψε από το ψηστορικό πανηγύρι του Μεσενικόλα | μπύρες και κοντοσούβλι στο λαδόχαρτο. Στο ποτάμι ξέπλυνα πλαστικά ποτήρια κι εκεί θα περνούσαμε ως το βράδυ μέχρι να ξεράσουμε τ΄άντερα και τα συκώτια μας. Εσήμερα δεν δουλεύαμε. Είναι Δευτέρα. Ζύγωσε κατά το δείλι ένα τουότα κόκκινο, που το΄χε ένας γύφτος με τρία σκυλιά. Τον κεράσαμε μπύρα βεργίνα (κακώς, δεν εφέραμε το τσίπουρο το καλό). Μας είπε ότι είχε γυρίσει βουλγαρία σλοβενία σκόπια τουρκία βλαδιβοστόκ κολωνία κι ότι είχε φτάσει ίσα με τη δρέσδρη.δέσδρη, δρέσδη! Μας είπε για βίζες, σύνορα, μπαρ, νέες δουλειές, δίαιτες του ανανά. Δεν ακούστηκε πανταβός ή μαλάκος. Τον εζούλεψα θαρρώ. Ο Ζέπης είπε κάτι λογοτεχνικό | ότι αυτοί που ταξιδεύουν είναι ξύπνιοι σοφοί με μεγάλο πνεύμα και ιδέες. Ο τσιγγάνος απήντησε πως το έχει στο αίμα του αναντάμ παπαντάμ ν' αλλάζει πατρίδες κι ότι ο Έλληνας δεν την κατέχει τούτη τη νοοτροπία. Κότεψα εκεί. Από μικρή θωρούσα πως ήξερα από ξενιτειά, που εβιάστηκα ν' αφήσω τη Σέκλιζα για το Μπανταλάρι. Μέχρι τα τώρα έχω γυρίσει ολάκερο το νομό, όσο καμιάν άλλη συχωριανή μου. Ίσως να μην αξίζουν τα λόγια του Ζέπη. Έτσι μας λέγανε και για το σχολειό, ότι θ' ανοίξει τους ορίζοντες, αλλά έχω μάθει πολλούς γραμματιζούμενους μουγκάβια και ανθυποτίποτες. Μόνο ένας τρόπος είναι να δω αν τα ταξίδια σε κάνουν σοφό | τα εσυμφώνησα με τον τσιγγάνο να με κουβαλήσει στο τουότα μέχρι την ηγουμενίτσα κι από εκεί θα έβρισκα άκρη με νταλίκα μου πε για να μπαρκάρομε στην ιταλία. Ο Ζέπης μου πε "δέμελερε σούλα, το σκέφτεσαι καλά;" κι εγώ του θύμησα τον πατέρα μου που είναι τσιγγάνος κι ετούτος ε και γιατί όχι το λεπόν.

2 σχόλια:

  1. Έχω γυρίσει τούμπα. Θεά.

    Εγώ θα έκλανα μαλλί στα μέρη σας, ποια καψομούνα έλεγες και τέτοια, μπα, φλώρος του κερατά. Προσκυνώ. Πρόσεχε τα νώτα σου. Θεά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή